Περνάνε τα χρόνια και πονάνε και ματώνουν και γελάνε...
Μερικές φορές απλά περνάνε....
Τα αφήνουμε να περνάνε...
Κρύβουμε κάτω απ'τα στρωσίδια τα λάθη, κάτω απ'τα παπλώματα τους τσακωμούς που δεν βρήκαν λύση!
Σηκώθηκα σήμερα το πρωΐ και είδα αίμα στα σεντόνια... Τρόμαξες! Είσαι καλα; με ρώτησες όλο αγωνία!
-Ναι ... καλά είμαι...
Έπνιξα ακόμα μια ελπίδα να αλλάξει κάτι... Λίγο ακόμα αίμα κάτω απο το στρώμα....
Άλλαξα τα σεντόνια και κατέβηκα για πρωϊνό.
Μερικές φορές απλά περνάνε....
Τα αφήνουμε να περνάνε...
Κρύβουμε κάτω απ'τα στρωσίδια τα λάθη, κάτω απ'τα παπλώματα τους τσακωμούς που δεν βρήκαν λύση!
Σηκώθηκα σήμερα το πρωΐ και είδα αίμα στα σεντόνια... Τρόμαξες! Είσαι καλα; με ρώτησες όλο αγωνία!
-Ναι ... καλά είμαι...
Έπνιξα ακόμα μια ελπίδα να αλλάξει κάτι... Λίγο ακόμα αίμα κάτω απο το στρώμα....
Άλλαξα τα σεντόνια και κατέβηκα για πρωϊνό.