Δεν προλαβαίνω να νιώσω...
Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ...
Δεν προλαβαίνω να καταλάβω...
Ο καιρός περνάει... όλα γίνονται τόσο γρήγορα!! Πώς πέρασε άλλος ένας μήνας; ένας χρόνος....
Είχαμε πει θα είναι για λίγο... το λίγο έγινε πολύ και ακόμα τίποτα δεν άλλαξε!
Είπα θα περιμένω να αλλάξει... τίποτα δεν αλλάζει!
Δεν προλαβαίνω! Δεν προλαβαίνω να νιώσω θλίψη!!
Δεν προλαβαίνω! Δεν προλαβαίνω να νιώσω χαρά!
Τα συναισθήματά μου κλειδωμένα σε ένα συρτάρι με κοιτάνε από μακριά. Δεν προλαβαίνω τώρα!
Πρέπει να δουλέψω, να τρέξω, να μεγαλώσω τα παιδιά, να κάνω τα επόμενα παιδιά... Η ζωή μου... ζω τη ζωή μου χωρίς συναισθήματα...
Δεν προλαβαίνω να νιώσω!!
Πρέπει να χαμογελάω στους πελάτες... Πρέπει να χαμογελάω...
Χαρά... έτσι δεν λέγεται το συναίσθημα;
Πρέπει να δουλέψω, τα λεφτά δεν φτάνουν, τα έξοδα τρέχουν. Πρέπει να πάρω ρούχα στη μικρή... μεγαλώνει τόσο γρήγορα! Τα λεφτά δεν φτάνουν!
Απογοήτευση!
Έτσι δεν λέγεται το συναίσθημα;
ή μήπως απόγνωση;
Στο συρτάρι γρήγορα!!! Πρέπει να πάω στη δουλειά... Χαρά! Χαμόγελο!!
Δεν προλαβαίνω να νιώσω... Δεν έχω χρόνο!!
