Την κοιτάω να κοιμάται... Τόσο ήρεμη....
Την έβαλα ανάσκελα στο κρεββάτι μας μετά το θηλασμό για να μην την ξυπνήσω και το ζουζούνι μου γύρισε μόνο του μπρούμυτα :)
Τώρα τελευταία γυρίζει συνέχεια από ανάσκελα μπρούμυτα, αλλά μετά δεν μπορεί να γυρίσει πάλι ανάσκελα και τσαντίζεται και κλαίει. Μάλλον δεν μπορεί να φάει καλά τα δάχτυλα της όταν είναι μπρούμυτα γιατί κουράζεται να κρατάει το κεφαλάκι της όρθιο.
Την κοιτάω να κοιμάται... Ένα μικροσκοπικό πλασματάκι πάνω στο υπέρδιπλο κρεββάτι μας... Τόσο όμορφη... Τόσο εύθραυστη... τόσο ήρεμη!
Σκέφτομαι πώς θα είναι όταν μεγαλώσει λίγο, όταν αρχίσει να μπουσουλάει και να τρέχει μέσα στο σπίτι. Όταν θα μιλάει και θα μπορεί να μας πει επιτέλους τι θέλει! Όταν θα φωνάζει "μαμά" αντί για "ααααα" και "αγκού".
Την κοιτάω να κοιμάται και βάζω το χέρι μου πάνω στην κοιλίτσα της να δω αν αναπνέει... Πόσο φοβάμαι... Αυτό το μωρό είναι όλη μου η ζωή!
Την κοιτάω να κοιμάται και φεύγω στις μύτες των ποδιών απο το δωμάτιο μην την ξυπνήσω. Σε καμιά ώρα που θα την έχει πάρει ο ύπνος καλά καλά θα τη σηκώσω να την βάλω στην κούνια της.
Ένα μικρό φιλάκι...
Καληνύχτα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου